Picture Taken From My Dorm Window (?) On December 16, 2023.

daisies from the campus and a book filled with memories;

taken by me.

a rabbit from germany, or so i was told

throwback to the walks in october;

a moment that felt like good old days <3

captured by me on the very last day of my easter holidays.

a day to remember, summer holidays 2024 ..<3

ი.ა

spring upon us <3

წუხელი, ღამით ქარი დაჰქროდა,

და დიდხანს, დიდხანს არ დამეძინა,

მე მქონდა ბინა, თავშესაფარი,

მაგრამ ქარიშხალს არ ჰქონდა ბინა.

Last night the wind, the wind whirled hard,

Long, long i could not fall asleep,

I had a home, a roof, a hut,

But never had a home the wind.

ხან კარებს უკან ატირდებოდა,

ხან დარაჯობდა სარკმელის წინა,

გადამიშალა თვალწინ წარსული,

და მწარედ, მწარედ ამაქვითინა.

Sometimes the wind wept at the door,

Sometimes came closer to panes,

I also wept, I also sobbed,

It told my past full of pains.

მისებრ პოეტი ვუყავ უცნობი-

ვეხეტებოდი სევდიან ღამეს,

რამდენ ტკბილ ფიქრებს მოეღო ბოლო,

რამდენ ოცნებას, რამდენ სიამეს!

Alike the wind a poet I was,

Alike the wind no one knew me,

Had gone by then the sweetest thoughts,

Had gone by them the dearest dreams.

დიდო სამყაროვ, რატომ გარიყე ის, ვინც ყველაზე მეტად ცხოვრობს შენით,

გრძნობს შენს თავს, გამოგხატავს შენ,

მღერის შენზე,

გრძნობებზე,

ომში ვაჟკაცობაზე, სიყვარულზე,

მეგობრობაზე, ბრძოლაში მშვიდობაზე,

მღერის ისე, რომ მხოლოდ სოფოკლე და შექსპირი იყვნენ ღირსი ქართველობის.

ო, ბედისწერავ, უსამართლო თუ სამართლიანო,

რატომ ტოვებ ჩრდილში რუსთაველს და საქართველოს,

რატომ? რატომ? რატომ?!

ხომ არ გეშინია შენი თავის?!

აქ არის ყველაზე მეტი პრანჭია,

ყველაზე მეტი მშიშარა,

აქ არ არის კონტრასტი!

აქ არიან მხდალები და ნაღდები,

აქ არიან არტისტები ცხოვრებაში,

უიღბლოები- ნამდვილ სცენაზე,

აქ არიან უხმო მომღერლები.

დამალეთ, დამალეთ, დამალეთ ეს ქვეყანა!

მოგესალმებით, ქედებო,

მომაქვს სალამი გვიანი..

campus on a sunny day <3

taken by me from a shuttle, 19 minutes before a calculus seminar;